Marieke Ruijgrok
Leidschendam 1956
Lerarenopleiding tekenen – VU Amsterdam
Grafiek – AGA Amsterdam
Grafiek – o.l.v. Peter Zuur Leiden
Schilderen – o.l.v. Rudolf Smeets Leiden
1985-2003 teken- en schilderlessen aan volwassenen bij verschillende instellingen in Voorschoten en Wassenaar
1986-1988 kappersdagschool Den Haag
1986-1992 Albeda College voor MBO Rotterdam
1986-nu prive tekengroepen thuis en op lokatie
1992-2003 teken- en schilderweken in de vrije natuur
2003-2010 tekenlessen voor kinderen/tieners bij Sociaal Cultureel Werk Leiderdorp
2003-2011 themaprojecten op scholen in de Leidse regio
2007 project ‘Zomerkleur’, Kreatief Danscentrum Leiderdorp
2011-nu Atelier Marieke Ruijgrok in Leiden en Eerbeek
2014-nu Kunstkring Brummen e.o.
2022-nu ART-route Veluwe
Deelname aan exposities en kunstroutes in verschillende delen van het land, zoals in 2015 en 2018 aan de kunstroute-Vreewijk in Leiden en in Brummen, in 2014 aan de Kunstmanifestatie bij De Middelste Molen in Loenen en in 2017 in het Evenmuseum in Brummen, in 2015 aan de De Wilgengaarde in Benschop en Art-route Veluwe. In 2019 aan Europa Zomerexpo in Museum De Fundatie in Zwolle en Kunstroute Leiden in 2019 en 2020. Grenzen en Vrijheid in 2021 te Leiden. In 2022 Kerkproject St Pancratiuskerk in Brummen en ART-route Veluwe. De Grote Kerk in Apeldoorn in 2023 en De Statenhoed in Twello in 2024.
Ars Aemula Naturae Leiden
Sidac Studio Leiden
De Koningsstal Wijk bij Duurstede
Florijn Leiderdorp
Galerie De Stroom Apeldoorn
De Sigarenfabriek Delft
Rits-Art Maassluis
Inkt Delft
Gemeentehuis Leiderdorp
Galerie Instock Oegstgeest
Galerie De Kromme Rijn Utrecht
Dynamisch Weekend Ruimtelijk Evenmuseum Brummen 2015
De Wilgengaarde Benschop 2015
ART-route Veluwe 2015 en 2017
Evenmuseum Brummen 2016 en 2017
Kunstroute Leiden-Vreewijk 2018
Zomerexpo Europa-Amsterdam 2019
Kunstroute Leiden- 2019 en 2020
Grenzen en Vrijheid – 2021
Art-route Veluwe – 2022, 2023, 2024
St Pancratiuskerk Brummen – 2022
De Grote Kerk in Apeldoorn – 2023
Galerie De Statenhoed in Twello – 2024
Na mijn studie in Amsterdam heb ik mij gespecialiseerd in de vrije grafiek: lithografie, etsen, houtsnede en gecombineerde druktechnieken. Sinds 2003 schilder ik met acrylverf en werk ik met inkt op linnen in verschillende formaten. Sinds 2011 is steeds meer het werken in 3 dimensies de boventoon gaan voeren en werk ik met voornamelijk hout en papier.
In de litho’s was de terugkerende thematiek: aangetast landschap en de mens die in de verdrukking komt door zijn eigen wandaden/welvaart. Natuur en mens zoeken uitingsvormen om te ontsnappen aan die verdrukking; ze zoeken de vrijheid, vaak gesymboliseerd door vogels, reizen of droomvoorstellingen.
In het latere werk (verf en inkt op doek) zien we veel meer het accent liggen op die mens. Hij/zij heeft nu een manier gevonden om te (over)leven, vaak optimistisch maar soms ook verdrietig, in zichzelf gekeerd of zelfs agressief.
Koppen, de mens in al zijn facetten, van complete introversie tot satanische trekken. Rauwheid, emotie. Naar foto of naar levend model.
Suggestief, veel aan de verbeelding overlatend (met name bij inkt speelt dat). Inkt moet je beteugelen, stroomt alle kanten op maar geeft je ook cadeautjes; het vereist razendsnel beslissingen nemen.
Verf moet je voor je uit duwen, stroopt op, ook op plekken waar je dat niet wilt. Verf dwingt je in de vorm te gaan; die vorm moet je als het ware afdwingen. Verf is vormvast, alleen als je het erg verdund zoals Dumas dat doet, dan neemt het de eigenschappen aan van inkt.
Met zwart-wit en grijstonen worden de koppen en lichamen teruggebracht tot de essentie: basale karaktertrekken met grote contrasten, suggestief en ‘misty’. De kleuren van de acrylverf dwingen je weer terug te gaan naar de nuances zonder in details te vervallen.
Deze afwisseling van technieken en kleuren blijft boeiend en voelt als een schaakwedstrijd waarbij de juiste zetten gedaan moeten worden.
Na deze periode van 2-dimensionaal werk, nam de behoefte toe die geschilderde koppen zodanig te maken dat je er om heen kunt lopen. Maar ze moeten wel ‘beschadigd’ zijn, getekend door het leven: polystyreen als basis, stukken vanaf gezaagd en metalen pinnen en schroeven erin gestoken.
Het proces begint bij het maken van een ‘skelet’ van polystyreen, hout, riet, wilgen en ijzerdraad. Daarna worden de vormen rond gemaakt met behulp van papierpulp (katoen + cellulose) met lijm.
Met behulp van abacapapier worden de koppen afgedekt, laag voor laag waardoor er gladde oppervlakten of juist ruwe – met uitstekende stukken ontstaan. Met verschillende media en pigmenten kunnen er dan wel of niet kleuren in worden gezet ter verdieping. Met een verharder kunnen ze klaargemaakt worden voor buiten.
Het is verrassend te zien dat het “beschadigde” steeds meer plaats heeft gemaakt voor “humor”. Er verschenen nesten met eieren en ‘ugly birds’. De laatste tijd ontstaan er weer meer menselijke gedaanten: koppen, busten of voorzien van houten lichamen.
Het fijne van papier is dat het zich in natte toestand geweldig laat vormen. Opgedroogd is het maagdelijk wit, klaar voor welke behandeling dan ook. Er komen geen chemische middelen aan te pas, waardoor je het hout met papier als het ware weer kunt teruggeven aan het bos!
De laatste jaren werk ik in de vorm van projecten met een thema, zoals ‘Schuld’, ‘Apartheid en identiteit,’ Vluchtelingen’, ‘Een vergeten joodse familie’ ,’Before Sobibor’ en klimaatbobo’s. Ik maak dan een groep van 5 tot 13 koppen waaraan ik tegelijkertijd werk en tot een verdieping van het thema kom. In 2023 heb ik de familie van mijn moederskant verbeeld, die ook het landgoed De Molenbeek hebben gekocht.
De laatste jaren schilder ik met acryl en olie op linnen, portretten en ‘en plein air’ landschappen aan de kust en op de Veluwe. Met name de IJssel en de zandverstuivingen hebben op mij een grote aantrekkingskracht. Buiten schilderen in weer en wind heeft iets magisch.